Hai lieve bloglezers,
Weer eens een blog van mij, ik heb namelijk wat nieuwtjes.
Ik heb weer wat onderzoeken gehad bij de cardioloog. Een uitgebreide echo, fietstest, ecg en bloedonderzoek.
Gisteren kreeg ik hiervan de uitslagen. Gelukkig is alles stabiel, alleen zien ze in de longslagader weer wat drukverschil wat waarschijnlijk komt door een vernauwing, maar dit was gelukkig nog stabiel! Ook de ritmestoornissen zijn rustig dus dat is fijn. Alleen zit ik wel met veel klachten en hoopten we dat daar een oplossing voor was...
Deze klachten komen waarschijnlijk doordat mijn hart natuurlijk niet 100% is, maar nu vooral door mijn mentale klachten en alle medicatie die ik slik maar die ik wel nodig heb..
Voor nu mag ik een half jaar weg blijven en dan gaan ze weer wat controles van mijn hart doen. Hopelijk blijft het stabiel!
Ik vind het lastig.. mijn hartafwijking en de daarbij ontstane complicaties zijn zo'n grote invloed geweest op mijn tienerjaren.
Nu het wat stabieler is, merk ik dat het eruit komt, alles wat er gebeurt is de afgelopen jaren.
Hierdoor gaat mijn hart weer wat sneller kloppen en dan denk ik al meteen dat het weer foute boel is.
Maar wat er eigenlijk gebeurt is iets mentaals. Paniek. Angst.
Nog elke dag heb ik beelden in mijn hoofd van ablaties en alle andere opnames en complicaties.
Ik zal alles wat mij is overkomen een plekje moeten geven, maar dit blijft lastig omdat ik nog veel verdriet en boosheid voel. Maar goed, tijd. Het kost tijd.
Verder heb ik nieuws over mijn traject met Boots. Dit gaat erg goed, maar we zijn erachter gekomen dat boots veel voor mij kan doen en ik mij ook fijner voel als boots bij mij is.
Boots wordt nu opgeleid als emotional support dog, dus niet als officiële assistentiehond.
We hebben het erover gehad en zijn tot de conclusie gekomen dat ik dit wel fijner zou vinden en ook nodig heb.
Daarom krijg ik nu een intake voor het traject van officiële assistentie hond. Boots mag dan overal met mij mee naar toe, ook naar ziekenhuisbezoeken en al mijn therapieën, winkels etc.
We hopen dat dit mij nog meer gaat helpen, al zal het wel een pittig traject worden..!
Ik wil er voor gaan omdat ik nu al merk dat Boots mij zoveel geeft en helpt!
Twee weken geleden heb ik een kleine tattoo laten zetten, om mezelf eraan te blijven herinneren door te zetten, niet op te geven.
Sold;er on staat er nu op mijn pols.
Doorploeteren betekent het. De i is een ; geworden. De puntkomma verteld dat er altijd een reden is om géén punt achter je leven te zetten. Het verhaal stopt niet, maar gaat verder achter de puntkomma. Er is alleen soms een omslag nodig, een rustmoment.
Voor mij betekent deze tattoo dat ik door blijf zetten, al is dat soms zo moeilijk.
Soms heb ik even een rustmoment nodig, maar ik pak het leven altijd weer op.
Ain't nobody out there as brave as you
You're holding your own
A million different voices
That are trying to break you
Just listen to one
The one that's inside you
And soldier on.
