Hey bloglezers,
Het is weer even geleden dat ik wat schreef, dus vandaar een update!
Eergisteren was het twee maanden geleden dat mijn liefste oma overleed.. twee maanden alweer en ik mis haar vreselijk. Dingen die je wilt delen met haar, maar dan bedenk ik me; dat kan niet meer.. ik deelde zoveel met oma. Was elke dag bij haar. Ik mis het kletsen met haar en de knuffels. Ik mis haar gewoon, zo erg.
Vrijdag ben ik verhuisd naar de groep en wat een omschakeling is dat! Het is wel heel fijn hier en heb een fijne eigen kamer samen met Luxie! Lux mag ook gewoon loslopen op de groep wat voor haar en voor mij ook fijn is, dan hoeft ze niet constant aan de riem! Ik moet nog wel erg wennen maar aan de andere kant voelt het ook al vertrouwd ofzo. Wat ik wel moeilijk vindt is dat ik afscheid moet gaan nemen van amarant over twee maanden. Zij kunnen mij niet blijven begeleiden. Nu krijg ik hier alle begeleiding die ik nodig heb, maar ik vind afscheid nemen van amarant ook lastig, want ik vertrouw hen net helemaal. Maar ik weet dat het goed komt, hier bij sdw ga ik ook weer vertrouwen krijgen!
Verder ga ik woensdag een nieuwe prothese laten maken met een nieuw systeem. Ik ben op spado gegaan om lopen en rennen uit te breiden, maar heb nu even een wondje op mijn stomp dus moet even voorzichtig zijn met lopen. Maar het voelt lekker om weer met iets van sport bezig te zijn!
Vorige week bij de cardioloog kreeg ik daar ook goedkeuring voor, mijn hart zou het weer aan moeten kunnen! Als ik het maar rustig opbouw.
Over een maand is het alweer 6 jaar na de amputatie!… het voelt gek, er is zoveel gebeurd in die zes jaar, maar ik kan nu wel zeggen dat ik helemaal gewend ben aan mijn prothesebeen. Eerlijk? Ik kan mij echt niet meer herinneren hoe het vroeger was met mijn eigen been. Alsof die herinnering weg is. Wat ik me wel herinner is het ongemak dat mijn eigen been me de laatste jaren gaf. De pijn etc. Mijn moeder heeft nog wel eens gevraagd of ik spijt heb van de amputatie. Maar nee, ik sta 100% achter mijn keus voor amputatie! Het is de beste beslissing geweest die ik gemaakt heb. Ik kan (bijna) alles weer en daar ben ik blij mee!
Hierboven een foto van mijn nieuwe thuis.
Tot snel weer lezers!
X fre en Lux
