Vervolg

Weer een blogje.
Ik ben nu ongeveer een week thuis na de opname op de PAAZ.
Ik heb gemerkt dat de opname daar mij wel even rust heeft gegeven, die rust in m'n hoofd ebt nu weer weg, helaas.

Maandag ben ik weer met gesprekken bij mijn eigen psycholoog begonnen. Ik had van de psychiater op de PAAZ adviezen over verdere behandelingen meegekregen. De psycholoog had dit ook allemaal in gedachten, maar helaas kan zij mij niet intensief genoeg behandelen. Ik kom een keer per week bij haar en eigenlijk heb ik veel meer nodig.
De tijd dat ik was opgenomen, is zij dan ook op zoek gegaan naar een intensievere behandeling voor mij. Van Utrecht tot Friesland, maar dit waren korte intensieve behandelingen of deeltijdbehandelingen, wat betekent dat ik vijf dagen in de week op en neer zou moeten. Dit is natuurlijk niet haalbaar. Ook korte, intensieve traumabehandeling is niet haalbaar voor mij, omdat ik zoveel heb meegemaakt.
Waar we nu mee bezig zijn is een opname op de PAAZ in Breda, hier zou ik maximaal drie maanden opgenomen kunnen worden. Vijf dagen in de week krijg ik dan allerlei therapieën, waaronder traumatherapie. Maar hier moeten ze mij wel binnen krijgen en ook daar zijn er wachtlijsten.
Eerst vond ik het moeilijk, weer een opname. Maar als ik zie wat die twee weken op de PAAZ in Bergen op Zoom mij al hebben gebracht, weet ik dat een langere opname met traumatherapie, mij nog veel meer kan brengen.

Nu is het hopen dat we snel contact kunnen krijgen met Breda en dat ik hier kan komen. Mijn psycholoog doet er in ieder geval alles aan en dat is super fijn! Maar zij heeft natuurlijk geen invloed op de wachtlijsten. Ik hoop gewoon, ondanks dat ik het idee van opname eng vindt, dat ik er terecht kan. Dat ik een tijd lang iedere dag aan mezelf kan werken en aan mijn trauma's en depressie.

Ik probeer nu de kleine dingetjes weer wat op te pakken. Ik ga naar een dagbesteding twee keer in de week en heb gewoon nog therapie. Ik merk dat ik heel erg moe ben en veel rust nodig heb, maar dat is oké. Er is de afgelopen weken ook veel gebeurd en de afgelopen jaren helemaal. Het lijkt wel of dat er nu uitkomt.

Voor nu nog even een mooie tekst die ik heel erg vond passen bij mijn situatie:

De storm is gaan liggen, het zonnetje schijnt. Nu nog hopen dat de storm uit mijn hoofd verdwijnt...