Weer onder het mes.....

Bericht van Marco, vader van Frederique:
Bij de eerste operatie zei ik het ook; ' wat een dag!' Hoewel minder heftig dan bij de amputatie nu ruim drie weken geleden was vandaag ook weer een erg pittige dag. Natuurlijk vooral voor Frederique maar als je het als vader, moeder en broer en zussen van zo dicht allemaal mee maakt doet dat nogal wat met je.
Vandaag Frederique weer onder het mes. Nadat ik gisterenavond bij het spoelen van de wond had meegekeken wist ik zeker dat er heel snel iets moest gebeuren. Omdat de vaatchirurg van Frederique er vandaag pas weer was is er vanaf zondagavond, toen de wond open was gesprongen, drie maal daags gespoeld en verschoond. Met de dag werd de wond slechter. Eerst een wond die open stond nadat de hechtingen het hadden begeven en gisteravond en vanochtend een wond zo groot en diep waarbij het scheenbeen al een stuk zichtbaar was. Ik kan niet anders zeggen dan gruwelijk om te zien. Zoiets zie je alleen in films en om het dan zo bij je dochter te zien.....
Frederique is om half één naar de operatiekamer gegaan en voor de tweede keer afscheid nemen. Moeder Inge mee naar binnen. Eg lang bezig geweest met het inbrengen van een slangetje in de zenuw in het bovenbeen. Daaraan een pomp bevestigd met narcosemiddel zodat het been is uitgeschakeld. Pomp blijft er ook nu nog aan. De chirurg had de wond nog niet gezien en zei dat het ongeveer een half uur zou duren. Zoals we al dachten is hij ook bij het begin van de operatie nadat de stomp was uitgepakt flink geschrokken van wat hij aantrof. Hij had nog foto's die ik had gemaakt op maandag en dinsdag gezien en gedacht dat het met spoelen mischien wel zou goedkomen. Niet dus. Zo'n snelle achteruitgang in twee dagen had hij ook niet verwacht! Uiteindelijk heeft de operatie anderhalf uur geduurd. Hij vertelde na de operatie dat hij ontdaan was over de toestand van de wond en dat hij enkele centimeters van het scheenbeen heeft moeten afhalen. Daarnaast heeft hij dood spierweefsel, huid en ander weefsel moeten verwijderen. Hij heeft de wond schoon gespoeld want er zat/zit een forse infectie in. Dat hadden we al verwacht omdat de geur van de wond ook ondragelijk werd. De kweek die nog in Goes van de wond was genomen en waarvan de uitslag vandaag binnen kwam gaf dat ook aan. Twee soorten vieze beestjes aangetroffen.....Dus nu ook antibioticum door het infuus de komende dagen.
De vaatchirurg gaf aan dat dit de laatste kans was voor het onderbeen. Hij hoopt dat de wond het houdt en niet opnieuw infecteert. We denken daar ook maar niet aan en duimen dat het goed komt. Spannend de komende dagen dus.
De oorzaak van het openspringen van de wond is volgens de arts toch het hematoom wat zich de eerste dag na de amputatie in wond had gevormd nadat de drain verstopt was geraakt. Vandaar nu ook een dikkere drain in de wond...
Met Frederique gaat het redelijk. Heeft lang geslapen en is bek af. Nu wat wakker (half tien in de avond) en af en toe pijnscheut in het been. Dat been is overigens de eerste vijf dagen ingegipst dus ook weer flink immobiel. Maar ja, belasten is in ieder geval vandaag toch geen optie.
Hopelijk wordt het voor Frederique een rustige nacht. Ik blijf slapen bij haar dus is ze niet alleen als het even niet goed gaat.
Welterusten iedereen en op naar hopelijk een rustig weekend.